Labiryntarium - Strzegom - Kościoły, kaplice i klasztory w mieście poza bazyliką.

: Nadrzędna kategoria: Regiony; Kategoria: Gmina Strzegom; Opublikowano: 24 luty 2014; Utworzono: 24 luty 2014; Poprawiono: 13 czerwiec 2017; Odsłony: 5174

Strzegom : niem.Striegau

gmina : Strzegom

powiat : świdnicki

województwo : dolnoślaskie

Zapraszamy na wirtualny przegląd strzegomskich kościołów i kaplic, które są prawdziwymi perłami. Nie udało nam się wejść do tej pory tylko do jednego wnętrza, do kaplicy św. Antoniego, ale to wyłącznie ze względu na trwający tam remont. Mamy nadzieję, że szybko uzupełnimy te braki. O bazylice strzegomskiej napisaliśmy osobno, tutaj. Zapraszamy do fotorelacji.

Kościół pomocniczy p.w. św. Jadwigi, ul. Szarych Szeregów, z XIV w., XVI w.

Kościół pomocniczy p.w. Św. Jadwigi, powstał na pocz. XIV w. jako kościół Starego Strzegomia, wymieniany w 1456 r. jako kaplica szpitalna, później cmentarna, przebudowany na pocz. XVI w., remontowany w XVIII i XIX w., ostatnio w 1963 i 1997 r. Orientowany, murowany, jednonawowy, z trójbocznie zakończonym prezbiterium, nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym w całości oskarpowanym, zachował we wnętrzu przyścienne sakramentarium i barokową ambonę. Teren przy kościółku był niegdyś cmentarzem, dziś to wyłącznie namiastka parku. Za to troszkę dalej, wzdłuż ul. Św. Jadwigi, przetrwał do dziś cmentarz żydowski o którym pisaliśmy tutaj.

widok z zewnątrz

wejście główne, widok z zewnątrz

widok z zewnątrz

dziś park, niegdyś cmentarz... w tle, za murem wspomniany wcześniej cmentarz żydowski

zbliżenie, za murem (wejście od ul. Św. Jadwigi) znajduje się cmentarz żydowski

widok z zewnątrz od strony parku

Wnętrze kościoła p.w. Św. Jadwigi

Zespół poklasztorny karmelitów z kościołem par. Najświętszego Zbawiciela i Matki Boskiej Szkaplerznej, ul. Kościuszki, z 1430 r.

Zespół poklasztorny składa się z kościoła parafialnego Najświętszego Zbawiciela i Matki Boskiej Szkaplerznej, oraz dawnego klasztoru. Obecny kościół został wzniesiony po 1430 r., następnie gruntownie przebudowany w latach 1704-1716. Po kasacie klasztoru w 1811 r. przekazano go ewangelikom, w których rękach pozostał do 1945 r. Jednonawowy, orientowany, murowany z kamienia łamanego, posiada trójboczne prezbiterium oraz wieżę na planie kwadratu. Fasada ma trójkątny neogotycki szczyt. Ciekawym jest kamienny późnogotycki portal, w którego tympanonie widnieje przedstawienie Koronacji Marii oraz herb Strzegomia, Czech i Śląska. Wewnątrz posiada drewniane dwukondygnacyjne empory pochodzące z 1819 r. Zachowało się również gotyckie sakramentarium ze sceną Ukrzyżowania, barokowy ołtarz główny z amboną oraz szereg olejnych portretów pastorów od XVII do XIX w. Dawny budynek klasztoru na pd. od kościoła, został wzniesiony ok. 1500 r., opuszczony w latach 1539-1657, a następnie w latach 1704-1716 odbudowany. Na przełomie XIX i XX w. przeszedł modernizację. Trójskrzydłowy, z prostokątnym, wewnętrznym dziedzińcem, dwukondygnacyjny, pierwotnie dwutraktowy ze sklepionymi krużgankami. Niedawno zakończył się kolejny remont budynku klasztornego, który zostanie przekazany organizacjom pozarządowym w Strzegomiu.

Zbliżenie na bogato zdobiony portal

Tu mieści się dziś między innymi Izba Tradycji Ziemi Strzegomskiej o której pisaliśmy tutaj.

Widok z Rynku

Wnętrza kościoła w okresie bożonarodzeniowym

kościół pomocniczy pw. śś. Barbary (d. bożnica), z k. XIV w., 1500 r.

Kościół p.w. św. Barbary wzniesiono w XIV w. jako synagoga żydowska. Po pogromie w 1410 r. i wypędzeniu Żydów w 1454 r., został w 1456 r. przebudowany na kościół katolicki (dodano prezbiterium). Jest to budowla jednonawowa ze sklepieniem krzyżowym, murowana z kamienia łamanego z prezbiterium zakończonym trójbocznie, nakrytym późnogotyckim sklepieniem sieciowym, z zakrystią i niewielką wieżą od pd. Barokowy ołtarz główny z obrazem św. Barbary został namalowany ok. 1820 r. przez Scholza. W ścianach prezbiterium znajdują się kamienne siedziska, gotyckie sakramentarium oraz kamienna chrzcielnica z przełomu XV i XVI w. Świątynia z zewnątrz posiada piękny portal z piaskowca, w którym zostały umieszczone symbole miasta, czyli miecz i klucz, atrybuty św. Piotra i Pawła. Wielokrotnie remontowany, gruntownie odrestaurowany w latach 90. XX w. Kościół znajduje się przy ul. Kościelnej. Służy jako kościół pomocniczy parafii rzymskokatolickiej p. w. św. App. Piotra i Pawła.

Kaplica św. Antoniego, z 1520 r.

Kaplica św. Antoniego usytuowana jest w najbliższym sąsiedztwie bazyliki. Została sklasyfikowana jako zabytek pierwszej klasy. Budowniczym kaplicy był prawdopodobnie Łukasz Schleierweber - jeden z twórców świdnickiego kościoła katedralnego. Kaplica – to bardzo ciekawy – unikalny na skalę polską – przykład bastei, baszty znajdującej się w murach miejskich, zaadoptowanej do celów sakralnych. Łączyła ona w sobie funkcję sakralną i obronną. Wnętrze jest niewielkie, jednonawowe, z pięciobocznym ceglanym prezbiterium, od zewnątrz posiadającym obły zarys, wyposażone w neobarokowy ołtarz poświęcony św. Antoniemu z Padwy z obrazem wykonanym na pocz. XX w. Kościół restaurowany był w latach 1957-1961. W roku 1980 miał miejsce gruntowny remont. Zrekonstruowana została posadzka a wnętrze otrzymało nową elewację, nowe drzwi, założono instalację elektryczną. Rekonsekracja odbyła się 14.09.1980 r. W roku 2007 świątynia została pokryta nowym dachem (dachówka). Tu nie udało nam się do tej pory wejść, ale gdy tylko się przydarzy, uzupełnimy wpis...