- Gmina Świdnica

Gogołów znajduje się w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica. Leży na Równinie Świdnickiej, u podnóża Masywu Ślęży. To jedna z najstarszych wsi regionu, wymieniana w kronikach z końca XII wieku jako własność klasztoru Augustianów. Wymieniono ją jako miejsce uprawy winorośli.

W Gogołowie, znajdują się trzy obiekty wpisane na listę zabytków (w/g NID) : gotycki kościół fil. pw. św. Marcina z początku XV wieku, który powstał w miejsce świątyni romańskiej z początku XIII wieku, zespół pałacowy z XVI-XIX w. z zespołem zabudowań gospodarczych i pozostałościami parku krajobrazowego z XIX w., oraz wiatrak holenderski z XIX w., o którym pisaliśmy tutaj. O wiatraku pisaliśmy, kościołem zajmiemy się w przyszłości, a dziś omówimy w skrócie historię pałacu (dworu) w Gogołowie .

Widok na elewację frontową - w czasie jego świetności

(na I piętrze, między oknem balkonowym i pierwszym po jego lewej stronie, widoczna jest inskrypcja)

Dzisiejszy wygląd ogólny, budynek zawdzięcza gruntownej przebudowie w latach 1893-1894, w wyniku której wnętrza zostały nie tylko odnowione, ale w dużym stopniu przebudowane, zatracając swój pierwotny, renesansowy układ. Wtedy właśnie wbudowano w późnobarokowy łamany dach, eklektyczny, dwukondygnacyjny szczyt, dzielony pilastrami. W jego pierwszej kondygnacji znalazły się trzy okna zakończone półkoliście, a wyżej okrągła tarcza zegarowa.

Zacznijmy jednak od początku. Prawdopodobnie w miejscu pałacu, pierwotnie, czyli w czasach książąt świdnickich, zbudowano zamek myśliwski. Dopiero około 1538 r. na jego miejscu murowany dwór renesansowy. Świadczyć o tym fakcie miała nieistniejąca już tablica inskrypcyjna, umieszczona na elewacji frontowej, między oknami pierwszego piętra, pochodząca z wcześniejszej budowli.

Ganek z trzema oknami od frontu (dwoma bocznymi zakończonymi półkoliście i środkowym prostokątnym), pod którym znajduje się niewielka tablica kamienna z baronowską koroną, pod nią inicjały H.E.H. (Hans Erdmann Hohberg), a jeszcze niżej data 1872. W bocznych ścianach były duże drzwi jednoskrzydłowe, do których prowadziły z dwóch stron jednobiegowe schody, flankowane wysokimi latarniami. Ganek dzielony jest pilastrami, zwieńczony sterczynami, a pośrodku naczółkiem z łukiem odcinkowym, w którym znajduje się kartusz z herbem rodziny von Hohberg.

W przyziemiu ganku jest wejście do piwnic z dwoma małymi okienkami po bokach.

Kartusz z herbem rodziny von Hohberg

Pozostałości neorenesansowego balkonu z kamienną balustradą tralkową i wazonami w narożach.

Tarcza zegarowa.

Kamienna tablica, znajdująca się pod oknem na II piętrze (w linii zegara) przedstawia herby rodzin von Hochberg i von Luttwitz oraz inskrypcję G. v. H. u. B. 1827., co oznacza tyle co Gottlob von Hohberg und Buchwald 1827.

Mercedes właściciela mógłby być materiałem na osobne opracowanie

Pozostałość tzw. sgraffito pomiędzy I i II piętrem (poniżej powiększenie fragmentu ściany)

powiększony fragment ściany z zachowanym sgraffito

Po drugiej stronie drogi w drugiej połowie XIX w. (na wschód od dworu) usytuowano niewielki park o powierzchni 1,2 ha, odgrodzony kamiennym murem od drogi. Znajduje się w nim zaniedbany staw rybny, będący głównym elementem założenia parkowego. Z dawnej łąki zrobiono widokową polanę. Tutejszy park przeznaczony był nie tylko dla właściciela dworu, ale także dla miejscowej ludności,

Fotografował i przygotował : Matthias