Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 

Zalepki pocztowe, lub inaczej zwane winiety (niem. : Siegelmarken, Vignetten, Verschlussmarken), to forma nalepianej pieczęci, wykonanej z grubszego papieru, stosowanej do zamykania korespondencji służbowej i prywatnej w celu zabezpieczenia jej przed ciekawością osób trzecich. Były one wykonane z papieru lub folii z wytłoczonym napisem i najczęściej symbolem instytucji lub osoby która ją wydała. Mógł to być rysunek, godło, herb, logo, lub tylko napis.Wykorzystywane były one głównie przez ministerstwa, agencje, uniwersytety, instytucje rządowe i wojskowe, ale własne winiety wydawały również miasta i gminy, apteki, cechy rzemieślnicze, wojsko, uczelnie oraz osoby prywatne. W filatelistyce zbieranie winiet określa się jako "erinnophilie", czyli zbieranie tzw "cinderellas", co oznacza wszystkie formy znaczków nie będących pokwitowaniem za opłatę usług pocztowych.

 

 

 

 

 

Zalepka z urzędu (amt) w Wierzbnej (Würben), w okręgu świdnickim (Kreis Schweidnitz)

zalepka

 

 

Powyższa zalepka jest kolejnym nabytkiem, który trafi na "Regał Pamięci" do klasera ze znaczkami i stemplami pocztowymi. Jest to jednocześnie pierwsza tego typu pamiątka pozyskana w ramach projektu Biblioteka Dziedzictwa Kulturowego i Historycznego Gminy Żarów.

 

 

 

 


Znaki zamknięcia były dostępne w różnych rozmiarach, posiadały różne formy i często specyficzne krawędzie, podobnie jak znaczki pocztowe. Zwykle były okrągłe lub owalne o średnicy 3 - 4 cm, niekiedy prostokątne, początkowo drukowane były tylko w kolorach. Z czasem wypełniano je wzorem urzędowej pieczęci, często motywem herbu.Stosowano je od około roku 1850, a ich pierwowzorem były klasyczne pieczęcie odciskane w gorącym laku wylanym na kartkę papieru. Podobnie też jak w przypadku pieczęci lakowych winiety stosowano do przylepienia końcówek sznura łączącego ze sobą kartki wielostronicowego pisma np. : notarialnego, świadectwa itp.

Istniały dwie formy zabezpieczenia korespondencji przed ciekawością osób trzecich. klasyczna, a więc zalepienia koperty tak aby po jej otwarciu zalepka uległa zniszczeniu tzw Pavillionsiegel, oraz tzw pieczęś latająca, fliegender Siegel. W tym przypadku przylepiano winietę tylko na jedno skrzydło koperty co umożliwiało otwarcie i przecytanie korespondencji, oraz po zalepieniu koperty wysłaniu jej dalej.

Cechą rozpoznawczą najstarszych zalepek używanych za czasów panowania cesarza niemieckiego Wilhelma I były długie wstęgi przyczepione do korony nad cesarskim orłem. Za panowania Cesarza Wilhelma II skrócono je.

 

 

 

Zalepki na kopercie listu nadanego przez przedsiębiorstwo, tutaj fabrykę chemiczną w dawnym Żarowie. Poniższe foto pochodzi z aukcji ebay, w której próbowaliśmy kupić niniejszą obwolutę, niestety bez powodzenia...

zalepka2

 

 

 

 

 

Przykład pieczęci odbitej w laku na piśmie znalezionym na strychu w Bagieńcu (gm. Jaworzyna Śl.) z 1824 roku (o liście pisaliśmy TUTAJ). Operacja ta była w przeciwieństwie do zalepek czasochłonna.

 

 

 

 

 


Przygotował : Matthias

źródła : www.zabrze.aplus.pl,