Bolesławiec : niem. Bunzlau, Buntzlau
gmina : Bolesławiec
powiat : bolesławiecki
województwo : dolnośląskie
współrzędne geo. : 51°15'46.7"N 15°33'53.4"E
Bolesławiec znalazł się na naszej drodze w trakcie podróży do Mużakowa i tamtejszego Parku Mużakowskiego wpisanego na listę światowego dziedzctwa UNESCO (zobacz TUTAJ). Bolesławiec nazywa się Miastem Ceramiki i bez wątpienia nim jest. Większość z nas kojarzy jak wyglądają wyroby pochodzące z tego miasta. Jednak nie tak wiele osób zna miasto od strony walorów turystycznych. Postaramy się to iniejszym wpisem nadrobić.
Bolesławiec - Plac Piłsudskiego z wielkim parkingiem i gmach Urzędu Miasta
Herb Bolesławca
Wikipedia, Poznaniak, praca własna
Urząd Miasta, nie jest może osiągnięciem architektonicznym, ale to w końcu ważne dla miasta miejsce
Historia miasta : X–XIII wiek
"Sytuacja dotycząca osadnictwa na Śląsku w X–XI w. staje się nieco jaśniejsza po sięgnięciu do źródeł pisanych. W ich świetle na zachód od Trzebowian i Dziadoszan, w dorzeczu środkowego Bobru, rozsiadło się plemię Bobrzan. Ich obecność tutaj poświadcza jedynie tak zwany dokument praski z 1086 roku, wprawdzie podejrzany, ale dane w nim zawarte są przyjmowane powszechnie jako odpowiadające sytuacji z 973 roku. Stwierdza się w nim, iż północne granice biskupstwa praskiego wyznaczają plemiona Trebouane (Trzebowianie), Pobrane (Bobrzanie), Dedosize (Dziadoszanie), które graniczą przez las z Miliczanami. Z nich faktycznie graniczyć mogli z Miliczanami tylko Bobrzanie. Nazwa tego plemienia wyraźnie wskazuje, że ich siedzib należy szukać nad Bobrem. Badania archeologiczne potwierdziły istnienie większego skupiska osadniczego między Szprotawą a Nowogrodem Bobrzańskim, zajmowało ono obszar 350–400 km2. W tym rejonie większość badaczy sytuuje właśnie siedziby Bobrzan. Zatem Ilua (Iława) wspomniana w kronice Thietmara byłaby stołecznym grodem Bobrzan i wokół niego koncentrowałoby się osadnictwo tego plemienia. Byliby więc Bobrzanie jakąś małą jednostką terytorialną, jakie spotkać można m.in. na Łużycach i u Serbów połabskich. Ich plemię mogło się wydzielić podczas rozwoju terytorialnego Dziadoszan, przez których zostali ponownie wchłonięci. w rozumieniu politycznym Bobrzanie nie byli więc plemieniem, ale częścią rozleglejszej jednostki. Obszar okolic Bolesławca pokrywa rozległa, dobrze poświadczona źródłowo, puszcza. Badania archeologiczne pozwoliły stwierdzić, że osadnictwo w tym rejonie w okresie wczesnośredniowiecznym było słabo rozwinięte. W zasadzie poświadczone zostało funkcjonowanie grodu jedynie w Otoku, mniej prawdopodobne wydaje się istnienie grodziska w Łagowie nad Kwisą. W niektórych pracach dopuszcza się istnienie grodu w Bolesławicach. Były to prawdopodobnie jedne z najdalej na południe wysuniętych grodów Bobrzańskich (Dziadoszańskich), którym łączność z głównym ośrodkiem osadnictwa zapewniały Bóbr i Kwisa. Gród na lewym brzegu na terenie Bolesławic datowany na okres przed połową X wieku, zlokalizowany został przez archeologów niemieckich w okresie przedwojennym w ramach badań powierzchniowych. Podczas nowych badań prowadzonych w 1960 roku nie udało się zlokalizować grodziska. Stąd wysunięto przypuszczenie, iż w tym czasie zostało ono całkowicie zniszczone. Nowsze prace nie zajmują się już tym grodem, uznając go i chyba słusznie, za byt nieistniejący, wytwór przedwojennej historiografii niemieckiej. Słabo poświadczone w tym rejonie osadnictwo w okresie wczesnośredniowiecznym spowodowane było początkowo istnieniem tak zwanej granicy strefowej biegnącej pasmem puszcz między Nysą Łużycką a Bobrem. Wraz z rozwojem osadnictwa – z jednej strony śląskiego, a z drugiej łużycko-milczańskiego – w związku z rozgraniczaniem posiadłości dominialnych, granica strefowa przechodzić zaczęła w granicę linearną na Kwisie i Bobrze, ukształtowaną ostatecznie na przełomie XII i XIII wieku. Granicą zachodnią Śląska stała się wtedy Kwisa." za Wikipedią...
BOK - Bolesławiecki Ośrodek Kultury znajduje się tuż przu Urędzie Miasta przy tym samym placu
Kino Forum
Przy Placu Piłsudskiego znajduje się duży parking a wokół niego kilka ważnych dla społeczności miejsc : Kino Forum, Bolesławiecki Ośrodek Kultury, Starostwo Powiatowe i Urząd Miasta
Budynek Starostwa Powiatowego
Wejście do Starostwa Powiatowego
Wejście do Starostwa Powiatowego
Bolesławiec w czasach średniowiecznych.
"W połowie XIII wieku na prawym brzegu Bobru powstał gród, będący zalążkiem późniejszego miasta.. W pobliżu grodu, znanego na początku XIII wieku jako ''Bolezlauech'' powstawały wtedy grody we Lwówku Śląskim i Nowogrodźcu, a także warownia w Warcie Bolesławieckiej. Wały tego grodziska, zwane ''Szwedzkimi Szańcami'' zachowały się do dziś i znajdują się we wschodniej części Osiedla Staszica. Mimo to już na przełomie XII i XIII wieku na południe od grodu, w miejscu obecnego Starego Miasta, powstał kościół św. Doroty, w pobliżu którego powstał wkrótce kościół pw. Najświętszej Marii Panny i św. Mikołaja, istniejący do dzisiaj. Na terenie obecnego Rynku miała znajdować się podobno karczma ''Pod Trzema Wieńcami'', po której pamiątką są trzy wieńce, wmurowane w jedną z kamienic przy pierzei wschodniej, gdzie znajduje się restauracja ''Starówka''. Bolesławiec został lokowany w 1251 roku właśnie w rejonie obecnego Starego Miasta, co spowodowało z czasem upadek grodu Bolezlauech. W 1392 roku Bolesławiec, należący wtedy do księstwa jaworsko-świdnickiego, dostał się pod panowanie czeskie, podobnie jak całe księstwo. W 1427 i 1429 roku miasto padło ofiarą niszczycielskich najazdów husytów, podczas których wymordowano znaczną ilość mieszkańców oraz spalono kościół św. Doroty i pierwszy miejski ratusz. Bolesławiec czekała po tych wydarzeniach wieloletnia odbudowa." Za Wikipedią...
Ulica Sierpnia 80 prowadząca do Rynku
Budynek Banku PKO
Ulica Sierpnia 80, w tle wieża ratuszowa
Ulica Sierpnia 80, widok na kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna (po lewej) i Ratusz na wprost
Bolesławiec w Koronie Czeskiej.
"Bolesławiec do Korony Czeskiej należał aż do 1741 roku. Pod koniec XV wieku miała miejsce rozbudowa kościoła Mariackiego, co zaowocowało rozbiórką kościoła św. Doroty. Część tej świątyni włączono do poszerzającej się świątyni. Pamiątki po jej przebudowie zachowały się do dziś w postaci inskrypcji, umieszczonych w jego murach. Od 1525 roku w Bolesławcu działał wybitny architekt Wendel Rosskopf, który brał udział w pracach nad wnętrzem kościoła Mariackiego i stworzył ''Pałac Ślubów'', znajdujący się do dziś w miejskim ratuszu. W dolnej części wieży ratusza zachowało się do dzisiaj renesansowe sgraffita, wokół których wykonano nawiązującą do nich kopię. XVI wiek to czas Reformacji, która nie ominęła Bolesławca. W odróżnieniu od pobliskiego Nowogrodźca, który zachował swój katolicki charakter, Bolesławiec stał się miastem w większości protestanckim. Zlikwidowano wtedy klasztor Dominikanów, a kościół parafialny zamieniono w świątynię luterańską, który to stan rzeczy odmienił się dopiero w następnym stuleciu, kiedy kościół wrócił w ręce katolików. W Bolesławcu urodził się jeden z najwybitniejszych niemieckich poetów barokowych, Martin Opitz, którego niewielki pomnik znajduje się od niedawna przy ulicy Komuny Paryskiej. Miasto poważnie ucierpiało podczas wojny trzydziestoletniej, kiedy to przez miasto niejednokrotnie przetoczyły się wojska szwedzkie, pozostawiając za sobą zgliszcza. Mimo wielkich zniszczeń, Bolesławiec zdołał się podźwignąć ze strat, jakie poniósł, na co dowodem może być kolejna przebudowa kościoła Mariackiego, podczas której przybrał on obecny wygląd." Za Wikipedia.
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Wieża Kościoła pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja
Przed wejściem do Rynku skręcimy w ulicę Mickiewicza w kierumku Muzeum Ceramiki
Bolesławiec w czasach pruskich i niemieckich.
"W czasie wojen śląskich miasto, znane wtedy pod nazwą Buntzlau, w miarę upływu czasu zamienioną na Bunzlau, dostało się pod panowanie pruskie. W 1745 roku powstała grafika, przedstawiająca ze szczegółami ówczesne Buntzlau, wykonana przez F.B.Wernera. Widać na niej, że miasto zajmowało tylko niewielką część swojej obecnej powierzchni, ograniczone przez średniowieczne mury obronne. W centrum miasta znajdował się rynek z ratuszem, na prawo od którego znajdował się kościół parafialny, obecna Bazylika. Miasto posiadało trzy bramy- Górną (rejony obecnego placu Piłsudskiego), Dolną (okolice obecnych Term przy ulicy Zgorzeleckiej) i Mikołajską (znajdowała się w pobliżu miejsca, gdzie teraz znajduje się skrzyżowanie ulic Kutuzowa, Kubika i Komuny Paryskiej). Miasto posiadało także niewielkie przedmieścia w rejonach obecnych ulic Asnyka i Komuny Paryskiej, a w miejscu obecnego Parku Obrońców Helu znajdował się cmentarz ewangelicki (przetrwał aż do II połowy XX wieku). W rejonach obecnego placu Zamkowego widać jeszcze pozostałości po średniowiecznym zamku, spalonym jeszcze podczas wojny trzydziestoletniej, a w których miejscu dziesięć lat później powstał kościół ewangelicki. W II połowie XVIII wieku w Bolesławcu otwarto sierociniec, którego zabudowania zachowały się do dzisiaj i można je podziwiać przy ulicy Bankowej. Bolesławiec zapisał się na kartach wielkiej historii w czasie wojen napoleońskich- w mieście aż sześciokrotnie gościł Napoleon, a 28 kwietnia 1813 roku w mieście zmarł Michaił Kutuzow, sławny rosyjski feldmarszałek. Dom, w którym dokonał żywota, zachował się do dziś i mieści się w nim obecnie Dział Historii Miasta Muzeum Ceramiki w Bolesławcu. Kilka miesięcy po jego śmierci, w sierpniu 1813 roku, doszło do bitwy rosyjsko-francuskiej o Bolesławiec, zakończonej wyparciem Francuzów z miasta. Po zakończonej wojnie Bolesławiec, którego mury obronne zostały częściowo zniszczone przez wojska francuskie, zaczął się dynamicznie rozwijać. 1 października 1845 roku w mieście otwarto dworzec kolejowy, a rok później otwarto wielki wiadukt kolejowy, jeden z najdłuższych w skali europejskiej. Wkrótce potem powstał zabytkowy kompleks szpitala psychiatrycznego, w którym obecnie funkcjonuje Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych. Znajduje się on pomiędzy obecnymi ulicami Piastów i Tysiąclecia. Wielu bolesławian brało udział w wojnie francusko-pruskiej i w walkach I Wojny Światowej. Ci drudzy zostali upamiętnieni poprzez odsłonięcie pomników w kościele ewangelickim i w lesie miejskim przy obecnej ulicy Jeleniogórskiej (oba nie zachowały się). Mimo tych wojen miasto intensywnie się rozwijało- powstawały nowe ulice, otwarto kolej podmiejską, a także otwarto teatr miejski. W 1913 roku w Bolesławcu otwarto kino ''Metropol''. Zmiany w Bolesławcu zaszły po przejęciu władzy przez Adolfa Hitlera w Rzeszy. Obecna ulica Bolesława Chrobrego została nazwana Adolf Hitler Strasse, ponadto w mieście zainstalowało się NSDAP i Gestapo. W czasie wojny w bolesławieckim teatrze przez pewien czas wystawiano nazistowskie sztuki propagandowe, a bolesławianie walczyli między innymi podczas kampanii wrześniowej[6]. W okolicach miasta pracowali polscy robotnicy przymusowi. Warto zaznaczyć, że podczas wojny przeciwko postępowaniu nazistów występował proboszcz kościoła Mariackiego, ks. Paul Sauer. W lutym 1945 roku do nietkniętego dotychczas wojną Bolesławca zaczęła się zbliżać Armia Czerwona. Wielu mieszkańców uciekło wtedy z miasta, które zostało zajęte przez Sowietów 12 lutego 1945 roku bez większych walk." Za Wikipedia.
Kamienica przy ul. Mickiewicza
Ulica Mickiewicza
Fragmenty murów miejskich przy budynku Muzeum Ceramiki
Fragmenty murów miejskich, których w Bolesławcu nie brakuje
Muzeum Ceramiki w Bolesławcu
Otoczenie Muzeum Ceramiki i charakterystyczne dla bolesławieckiej ceramiki wzory i kolory
Budynek Muzeum Ceramiki w Bolesławcu
Skwery przy ulicy Sądowej
Miejska Biblioteka Publiczna w Bolesławcu
Skwery przy ulicy Sądowej, w tle Muzeum Ceramiki
Widok z ulicy Sądowej na Daszyńskiego i dalej Ratusz w Rynku
Skwer przy ul. Sądowej i w tle dwa ważne budynki, po lewej Teatr Stary, po prawej przepiękny gmach Sądu Rejonowego
Sąd Rejonowy w Bolesławcu. Dawniej budynek gimnazjum przy ul. Sądowej 1, pochodzi z lat 1861–1864, wybudowany w stylu neogotyckim, obecnie w budynku mieści się Sąd Rejonowy
Sąd Rejonowy w Bolesławcu
Sąd Rejonowy w Bolesławcu
Sąd Rejonowy w Bolesławcu
Sąd Rejonowy w Bolesławcu
Gmach Teatru Starego widziany od wejścia do Sądu Rejonowego, dawniej gmach arsenału miejskiego wybudowany w 1822 roku
Wieża Sądu Rejonowego
Teatr Stary w Bolesławcu przy ul. Teatralnej
Tablica przy wejściu głównym do teatru
Gmach Teatru Starego
Gmach Teatru Starego
Budynek Urzędu Gminy Bolesławiec przy ul. Teatralnej, niegdyś klasztor oo. dominikanów z drugiej poł. XVIII wieku
Budynek Urzędu Gminy
Budynek Urzędu Gminy
Budynek Urzędu Gminy
Budynek Urzędu Gminy, ulica Teatralna i w tle Teatr Stary
Budynki na tyłach Rynku, przy ulicach Armii Krajowej i Braci Śniadeckich
Ulica Braci Śniadeckich
Wchodzimy do Rynku
Ratusz miejski, z 1525 r., przebudowany w 1781 r.; obecny kształt budowli uzyskany został po wielu przebudowach w 1776 r. Wcześniej, w 1522 r., Wendel Roskopf odbudował go ze zniszczeń. Obecnie ratusz spełnia funkcję urzędu miasta. Najpiękniejszą częścią jest Pałac Ślubów. Budowla posiada jedną wieżę. W latach 2012-2013 ratusz przeszedł gruntowną renowację i odzyskał dawny blask.
Z kamienic wokół Rynku Starego Miasta warto zwrócić uwagę na :
- dom Rynek 6, XVIII wiek
- dom „Brama Piastowska”, Rynek 7a, z końca XVII wieku, przebudowany w XIX/XX wieku
- kamienica Rynek 28, z 1900 roku, obecnie księgarnia „Agora”, barokowa kamienica, w której urodził się znany badacz i podróżnik K. F. Appun
- dom Rynek 29/30 (d. 28/29), z końca XV wieku, przebudowany w XVIII i XIX wieku, mieści się tu kawiarnia „Pod Złotym Aniołem”; renesansową elewację zdobi rokokowa płaskorzeźba przedstawiająca anioła, z wykutą datą 1776
- dom Rynek 32, z XVIII wieku, przebudowany w XIX–XX wieku
- dom Rynek 35, z XVIII wieku, przebudowany w XIX–XX wieku
- dom Rynek 38, z XVIII wieku, przebudowany w XX wieku
Ratusz miejski
Kamienice pierzei zachodniej
Zachodnia część Rynku
Pierzeja północna
Ulica Daszyńskiego
Ratusz
Pierzeja północna
Pierzeja północna
Restauracja przy pierzei północnej
Kamienice pierzei północnej
Kamienice pierzei północnej
Kamienice pierzei wschodniej
Publiczne ujęcie wody
Ratusz
Północna pierzeja Rynku
Ratusz
Południowa pierzeja Rynku
Kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja
Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja, pochodzi z drugiej połowy XV-XVI wieku - Sanktuarium Maryjne. Wnętrze barokowe wykonane przez Giulio Simonetiego. Szczególną uwagę zwracają: chrzcielnica i ambona z II połowy XVIII wieku. W środku znajduje się obraz „Chrystusa cierpiącego na krzyżu” z 1736 namalowany przez J. W. Neunhertza. Wokoło kościoła znajdują się barokowe rzeźby wykonane przez konstruktora ołtarza głównego Jerzego Leonarda Webera. Na początku XX wieku dobudowano hełm do najwyższej wieży kościoła. Od 7.10.2012 Bazylika Mniejsza. Nie udało się zobaczyć wnętrz kościoła (w sobotę), trwały prace remontowe i drzwi zamknięte były na cztery spusty...
Ratusz, tablice pamiątkowe
Widok na wschodnią część Rynku i kościół
Kościół i ulica Kościelna wpadająca do Rynku
Wschodnia pierzeja Rynku
Ratusz widziany z południowej strony Rynku
Jeden z portali kamienicy w południowej pierzei Rynku
Brama Piastowska
Brama Piastowska
Brama Piastowska
Brama Piastowska
Brama Piastowska
Brama Piastowska
Brama Piastowska
Brama Piastowska
Widok z Bramy Piastowskiej na Ratusz
Widok z Bramy Piastowskiej na Ratusz
Brama Piastowska i ulica Kutuzowa w tle
Brama Piastowska i ulica Kutuzowa w tle
Ratusz
Rynek
Wejście główne do Ratusza
Tablice pamiatkowe na elewacji Ratusza
Rynek
Ulica Bolesława Prusa
Ulica Bolesława Prusa
Ulica Karpecka
Ulica Szkolna
Ulica Zgorzelecka
Zabytkowy budynek na rogu Magistrackiej i Zgorzeleckiej
Piękna, ceramiczna tabliczka z nazwą ulicy
Ulica Magistracka i dawny kościół ewangelicki, obecnie rzymsko-katolicki, parafialny pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Kościół stoi przy Placu Zamkowym, skąd taki adres? Niegdyś, na miejscu kościoła stał zamek książęcy, a w XVIII wieku, po rozebraniu budowli powstał kościół i dom pastora...
Plac Zamkowy i widok na kościół
Kamienica przy Placu Zamkowym, na przeciw kościoła
Budynki przylegające do kościoła
Pomnik z 1902 roku autorstwa P. Breuera przedstawiający Jezusa z dziećmi. Stał on przez wiele lat na cmentarzu bolesławieckim. Niedawno powrócił na swoje pierwotne miejsce...
Wieża kościoła 1833 roku
Zielony skwer przy kościele a w nim Grota Maryjna
Plac Zamkowy widziany od wejścia do kościoła
Wchodzimy do kościoła
Niestety, wejście zamknięte i wnętrze można zobaczyć jedynie przez szybę. W dodatku ołtarz jest niewidoczny
Rzeźby w przedsionku kościoła
To wejście także było zamknięte i tu już nie dało się zajrzeć do wnętrza
Schodzimy do ulicy Kubika
Widoki na kościół z ulicy Kubika
Widoki na kościół z ulicy Kubika
Tutaj, na tyłach kościoła znajdują się duże fragmenty zabytkowych, średniowiecznych murów obronnych, z XIV wieku.Rozebrano je w okresie wojen napoleońskich. Wzdłuż nich ciągnie się pas Plant i trasa spacerowa którą teraz podążymy. Zachowała się także jedna baszta, w której urzęduje Bolesławieckie Towarzystwo Fotograficzne.
Kaplica przy murach obronnych, z XVII wieku.
Mury obronne i tarasy
Planty miejskie wzdłuż ulicy Kubika powstały po 1867 roku, wiele zmian dokonano w XX wieku
Tarasy przy murach miejskich na tyłach kościoła
Jeden z licznych pomników na plantach miejskich
Szkoda, że nie zachował się zamek...
Tablica upamiętniająca ofiary katastrofy smoleńskiej w 2010 roku
Tablica poświęcona pamięci polskich Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata
Ulica Kubika i jej kamienice
Trzeba przyznać, że zabytkowe mury miejskie wkomponowane w nowoczesne miasto zawsze robią wrażenie
Jedna z kamienic na przeciw plantów
Budynek filii Muzeum Ceramiki, w tym domu zmarł w 1813 roku Michaił Kutuzow, rosyjski feldmarszałek
Otoczenie filii Muzeum Ceramiki
Tu stał niegdyś młyn
Spojrzenie z ulicy Kubika w ulicę Kutuzowa, na końcu znajduje się Brama Piastowska prowadząca wprost do Rynku
"W 1813 roku do Bolesławca dotarli, depcząc po piętach uciekającym Francuzom, car Aleksander I wraz z głównodowodzącym armii rosyjskiej feldmarszałkiem Michaiłem Kutuzowem. Zmożony tyfusem generał nie był w stanie kontynuować pościgu. Zmarł 28 kwietnia 1813 r. Na jego cześć król pruski Fryderyk Wilhelm III w 1819 r. ufundował obelisk stojący obecnie na promenadzie przy ul. Kubika, który stał się atrakcją miasta. W lutym 1945 roku, po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną, pomnik stał się obiektem kultu. Marszałek Iwan Koniew rozkazał, by obok pomnika wystawiono uroczystą wartę, a przechodzący żołnierze oddawali przed nim honory. Dnia 28 kwietnia 1945 r., w 132 rocznicę śmierci Kutuzowa, przybyło tu 28 delegacji poszczególnych frontów i armii - w sumie ponad 1000 generałów, wyższych oficerów i żołnierzy. W budynku, w którym zmarł feldmarszałek, w 1945 r. zorganizowano Muzeum Kutuzowa. Opuszczające w 1993 r. Polskę wojska radzieckie ogołociły je ze wszystkich pamiątek związanych z Kutuzowem." za www.polskaniezwykla.pl
Obelisk Kutuzowa
Pomnik Kutuzowa wzniesiono w XIX w. na bolesławieckim rynku; w 1893 roku przeniesiony został w obecne miejsce na promenadzie przy ul. Bolesława Kubika
Szereg kamienic przy ulicy Kubika, w sąsiedztwie obelisku feldarszałka Kutuzowa
I ciąg dalszy murów miejskich
Obelisk Kutuzowa
Mury miejskie
Spojrzenie w ulicę Zacisze
Fragmenty murów miejskich na plantach
Fragmenty murów miejskich na plantach
Pozostałość baszty, znajduje się to Bolesławieckie Towarzysztwo Fotograficzne
Wejście do BTF
Fragmenty murów miejskich na plantach
Fragmenty murów miejskich na plantach
Fragmenty murów miejskich na plantach
Spojrzenie w ulicę Chopina
Spojrzenie w ulicę Chopina
Spojrzenie w ulicę Chopina
Spojrzenie w ulicę Chopina
Fragmenty murów miejskich na plantach
Fragmenty murów miejskich na plantach i fontanna
Staw miejski wraz z otaczającym go Parkiem nad Stawem
Widok z Parku nad Stawem na ulicę Kościelną i kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja
Publiczna Szkoła Podstawowa i Publiczne Gimnazjum Zakonu Pijarów im. Ks. Stanisława Konarskiego
Gmach BZWBK w Bolesławcu
Słup kilometrowy z herbem miasta Bolesławiec, wskazujący odległosci do czterech miast : Brukseli, Paryża, Rzymu i Moskwy
Gmach BZWBK
Ulica Bankowa i dalej Łukasiewicza
Spojrzenie z ulicy Kościelnej w alejkę parkową, widoczna fontanna
Ulica Kościelna, kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Ulica Kościelna w tle widoczne kamienice w Rynku
Jeden z budynków ulicy Kościelnej
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Figura św. Jana Nepomucena przy kościciele pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Rynek widziany od wrót kościoła
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Portal prowadżacy na teren przykościelny
Droga z Rynku do Bazyliki Maryjnej
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Ciekawy symbol na portalu
Widok na pierzeję południową Rynku
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Kościół Rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia NMP i Świętego Mikołaja - Bolesławiecka Bazylika Maryjna
Zrobiliśmy pętlę po mieście znów jestesmy pod Ratuszem
Opuszczamy Rynek i centrum miasta
Jeszcze fragmenty dawnych murów
Dworzec kolejowy Bolesławiec
Powoli opuszczamy centrum miasta, ale nie opuszczamy Bolesławca, bowiem jest tu jeszcze jedno miejsce które trzeba wręcz zobaczyć - wiadukt kolejowy wybudowany nad rzeką Bóbr w latach 1844-1846. Fotorelacja z tego miejsca już wkrótce.
Zachęcamy do odwiedzenia Bolesławca. Nas miasto to zaskoczyło bardzo pozytywnie. Centrum czyste, kolorowe, piękne, wiele zabytków - przekonajcie się sami...
Podróżował, fotografował i przygotował : Matthias