- Imbramowice (Ingramsdorf)
autor fotografii: Mirosław Becher
Wcześniej: Ingrammi villa (koniec XIII w., 1341); Ingramsdorff (1370, 1371, 1407, 1699, 1702); Ingramisdorf (1386, 1388); Ingramsdorf (1370, 1371, 1387, 1407, 1452, 1548, 1550, 1557, 1559, 1594, 1602, 1637); Ingeramsdorf (1370); Ingramstort (1391); Ingramssdorf (1408, 1503); Ingersdorff (1618); Ingramsdorff villa (1666/67); Nieder Ingramsdorf (1641); Nieder, Mittel Ingramsdorff (1726); Ober, Mittel, Nieder Ingramsdorf (1726, 1743). Polska nazwa k.1945 - 12 XI 1946 r.: Izabelin.
Nazwa wsi pochodzi od imienia założyciela-zasadźcy wsi Ingrama lub Imbrama. Mógł nim być przedstawiciel rodu panów z Pożarzyska, Strzegomiów-Ilikowiców, którzy w drugiej połowie XII i w XIII w. byli właścicielami terenów nad Strzegomką i Bystrzycą. Jeden z nich miał na imię Imbram, a pisał się ze Strzegomia. Urodzony około roku 1170, zmarł między 1230 a 1239 r. (2) Wiadomo, że prowadził akcję kolonizacyjną na Przedgórzu Sudeckim - w 1228 r. lokował na prawie niemieckim wieś Ciernie. Ponadto z rodem Strzegomiów wiąże się powstanie innej wsi o nazwie Imbramowice - koło Krakowa nad rzeką Dłubnią. Uznając Imbrama ze Strzegomia za założyciela podświdnickich Imbramowic, L.Radler uważał, że dokonał tego w ostatniej dekadzie życia. Gdyby zawierzyć fałszywemu dokumentowi sporządzonemu w kancelarii klasztoru lubiąskiego pod koniec XIII w. a datowanemu na 1213 r. (3), to należałoby powstanie Imbramowic cofnąć przed ten rok. I w tym przypadku ich założycielem mógł być Imbram ze Strzegomia.