Drukuj
Kategoria: Europa
Odsłony: 4038
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

Droga z Wenecji do Florencji. Malownicza Toskania.




Założone przez Etrusków jako Faesulae, zburzone przez Sullę w 82 p.n.e. Następnie odbudowane przez Juliusza Cezara w 59 p.n.e. jako kolonia dla byłych żołnierzy i nazwane Florentia. Zabudowa tego okresu została założona na planie obozu wojskowego. Z tego okresu pochodzi zachowany szachownicowy układ ulic. Początkowo, w czasach Cesarstwa rzymskiego, Florencja była ośrodkiem handlu i rzemiosła. W 405 obroniła się przed najazdem Ostrogotów, w 539 uzależniona od Bizancjum a od 541 od Gotów. W 570 została podbita przez Longobardów, którzy z kolei utracili miasto na rzecz Franków.

W XI wieku odzyskała znaczenie jako ośrodek handlu, przede wszystkim z uwagi na swoje położenie – na drodze z Francji do Rzymu. W 1078 rozpoczęto budowę nowych fortyfikacji. Od 1115 miasto uzyskało status niezależnego miasta,od 1167 weszło w skład Ligi Lombardzkiej a w 1183 Florencja ogłosiła się komuną miejską. Mimo trwających w tym okresie zatargów pomiędzy stronnictwami gwelfów i gibelinów, licznych sporów i wojen, był to trwający wiele stuleci czas rozkwitu i rozwoju miasta. Oprócz handlu w XII wieku rozwinęło się sukiennictwo a później także jedwabnictwo. W XIII wieku powstały pierwsze domy bankowe. W 1252 rozpoczęto bicie złotych monet – florenów, które szybko stały się główną monetą Europy. W mieście działali Brunetto Latini, Dante Alighieri, Giotto di Bondone i Arnolfo di Cambio. Jednocześnie narastał konflikt pomiędzy bogatymi cechami rzemieślniczymi i pozbawioną praw ubogą ludnością.

Zaraza z 1348, która spowodowała dalsze zubożenie społeczeństwa doprowadziła do wybuchu powstania w 1378, które zmieniło formę sprawowania władzy. Od 1434 miastem począł rządzić ród Medyceuszów, który doprowadził miasto do okresu największej potęgi gospodarczej i kulturalnej (2 poł. XV w.). Pod rządami Wawrzyńca Wspaniałego (Il Magnifico) miasto wzbogaciło się o znaczną liczbę wielkich dzieł sztuki oraz liczne budowle. Po obaleniu Savonaroli w 1498 faktyczną władzę w Republice Florenckiej jako dożywotni gonfalonier przejął Piera Soderini, a jego bliskim współpracownikiem był Niccol? Machiavelli. W 1512, po obaleniu republiki, do władzy powrócili Medyceusze. Ich rządy trwały do 1537 roku. Był to okres największego rozkwitu miasta zarówno pod względem gospodarczym jak i kulturalnym. W tym czasie w mieście tworzyli Leonardo da Vinci i Michał Anioł (Michelangelo). Pod koniec XVI wieku utworzyła się tu także grupa zwana Cameratą florencką. Z jej działalnością jest też związane powstanie pierwszej w historii światowej muzyki opery – Dafne Jacopa Periego wystawionej w mieście w pałacu Jacopa Corsiego w karnawale 1598.

W roku 1737 Toskania wraz z Florencją została podporządkowana bocznej linii austriackich Habsburgów. Po wygaśnięciu dynastii stery władzy przejęła rodzina Lorena. W latach 1801–1808 Florencja była stolicą Królestwa Etrurii. Od 1860 włączona do Królestwa Sardynii, stolica Zjednoczonych Włoch w latach 1865–1870.











Katedra Santa Maria del Fiore








































Piazza della Signoria


Piazza della Signoria – plac w centrum Florencji zbudowany w okresie od XII do XIV wieku. Powstał po wyburzeniu domów należących do rodzin gibelinów. Otoczony szeregiem pałaców wraz z eksponowanymi tutaj rzeźbami tworzy urbanistyczny kompleks odwiedzany przez licznych turystów. Jedną z najważniejszych budowli jest Pałac Vecchio, usytuowany przy jego północnej pierzei. Przed nim znajdują się: fontanna Neptuna (fontanna di Piazza), zaprojektowana przez Bartolomeo Ammannatiego w latach 1563 – 1575, centralną postacią fontanny jest Neptun, rzeźba wykonana z białego marmuru. Posąg umieszczono na niewielkim powozie ciągniętym przez koniki morskie. Na obrzeżach fontanny umieszczono wykonane w brązie rzeźby fantastycznych stworów z atrybutami morza (muszle, delfiny itp.), Dawid - kopia rzeźby Michała Anioła, (w 1873 r. oryginał został przeniesiony Muzeum – Galeria dell'Academia), posąg Dawida został wyrzeźbiony w 1501, grupa Herkules i Kakus – rzeźba Bandinellego.

Na placu, na lewo od fontanny Neptuna, znajduje się konny posąg Kosmy I, księcia Toskanii, protoplasty rodu Medyceuszy. Pomnik z 1594 r. jest dziełem Giambologni. Ustawiony na cokole ozdobionym płaskorzeźbami ukazującymi dokonania księcia. Są to sceny: "Wejście Kosmy I do Sieny"; "Nadanie Kosmie I insygniów władzy książęcej przez papieża Piusa V"; "Nadanie Kosmie I tytułu Wielkiego Księcia przez senat toskański". Niewielka marmurowa płyta w pobliżu fontanny została wmurowana w miejscu "ogniska próżności" rozpalonego przez Savonarolę i stosu, na którym spalono jego ciało. Na prawo od Pałacu Vecchio mieści się późnogotycka Loggia dei Lanzi.















Pałac Vecchio




















Most Złotników (Ponte Vecchio) i jego najbliższe otoczenie