Paul Keller 1873 - 1932
Urodził się 6 lipca 1873 r. w Arnsdorf (dzisiejsze Milikowice w gminie Jaworzyna Śl. powiat świdnicki), zmarł 20 sierpnia 1932 r. w Bresłau (dzisiejszym Wrocławiu) – niemiecki, popularny w swoich czasach pisarz, poeta, publicysta i nauczyciel.
Paul Keller był synem murarza. W latach 1887-1890 uczęszczał do szkoły przygotowawczej w Lądku-Zdroju, a następnie do seminarium nauczycielskiego, które ukończył w 1893 roku. Pracował jako nauczyciel w Jaworze (w latach 1893-1894), w Świdnicy (w latach 1894-1896) i we Wrocławiu (w latach 1896-1908). Keller założył czasopismo "Die Bergstadt" (1912-1931) i pisał powieści należące do nurtu literatury ojczyźnianej, w których głosił pochwałę podstawowych wartości opartych na katolicyzmie. Używał w nich prostego języka i wyraźnych kontrastów (miasto-wieś, zło-dobro). Spośród jego powieści bestselerem stała się powieść "Waldwinter" z roku 1902, opowiadająca o ucieczce bohatera z wielkiego miasta w Karkonosze, która doczekała się ekranizacji w 1937 roku pod tym samym tytułem. Ciekawostką jest, że zdjęcia do tego filmu kręcono m. inn. na Zamku Grodno w Zagórzu Śląskim. Informacja o jego dorobku i ekranizacjach jego powieści znajdują się na końcu opracowania.
Młody Paul Keller
Dom rodzinny Paula Kellera w Arnsdorf (czyli w dzisiejszych Milikowicach). Po jego śmierci, nad wejściem umieszczono rzeźbioną w drewnie tablicę pamiątkową
Zbliżenie, tablica była sporych rozmiarów, około 80x80 cm
Wygląd tablicy znad drzwi jego rodzinnego domu. Prawdopodobnie nie zachowała się do czasów współczesnych
Dom rodzinny Paula Kellera w Milikowicach "dziś"
Dom rodzinny Paula Kellera w Milikowicach "dziś"
Nekrolog z gazety Breslauer Zeitung (Gazeta Wrocławska) (źródło : "Der schlesische Schriftsteller Paul Keller" Liselotte Weske)
Grób pisarza w latach 30-tych. Obelisk i krzyż wykonał prawie 80 letni snycerz i rzeźbiarz z Lądka Alois Schmidt
Dobrze zachowany do dziś grób Paula Kellera znajduje się na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu
W połowie lat 30-tych XX wieku przeprowadzono prace remontowe i zabezpieczające w nieużywanej już wieży wodnej w Wierzbnej (dziś gmina Żarów/ powiat świdnicki). Wtedy, po zakończeniu prac, około 1936 roku nadano wieży imię Paula Kellera i wmurowano w ścianę wieży tablicę z popiersiem poety.
Tablica pamiątkowa Paula Kellera tuż przy drzwiach wejściowych do wieży wodnej w Wierzbnej
Tablica pamiątkowa Paula Kellera na wieży wodnej w Wierzbnej - zbliżenie
Ze względu na fakt, że Paul Keller sporo pisał o Karkonoszach, pośmiertnie uhonorowano go również w górach. Na skale w Borowicach koło Jeleniej Góry, można odnaleźć płaskorzeźbę przedstawiającą głowę pisarza z profilu wraz z podpisem "Paul Keller" (foto : dolny-slask.org.pl)
Dorobek pisarski Paula Kellera :
Gold und Myrrhe, 2 tomy, 1898–1900
Waldwinter, 1902
Die Heimat, 1903
In deiner Kammer, 1903
Das letzte Märchen, 1905
Der Sohn der Hagar, 1907
Das Niklasschiff, 1907
Der Guckkasten
Die Alte Krone, 1909
Die fünf Waldstädte, 1910
Stille Straßen, 1912
Die Insel der Einsamen, 1913
Gedeon, 1914
Grünlein, 1915
Ferien vom Ich, 1916
Das königliche Seminartheater und andere Erzählungen, 1916
Ein Stück eigener Lebensgeschichte, 1916
Von Hause ein Paketchen Humor aus den Werken, 1917
Hubertus, 1918
Von kleinen Leuten und großen Dingen, 1919
In fremden Spiegeln, 1920
Altenroda, 1921
Die vier Einsiedler, 1923
Im Bergland erträumt, 1924
Die drei Ringe, 1924
Dorfjunge, 1925
Marie Heinrich, 1926
Titus und Timotheus und der Esel Bileam, 1927
Sieh dich für!, 1928
Drei Brüder suchen das Glück, 1929
Ulrichshof, 1929
Das Geheimnis des Brunnens, 1930
Das Eingesandt, 1931
Mihel, der Rächer, 1931
Das venezianische Schloss, 1931
Bergkrach, 1931
Vergrabenes Gut, 1932
In den Grenzhäusern, 1933, hrsg. von Hans Schauer
Sein zweites Leben, 1934
Ekranizacje jego powieści :
- Kinderseelen klagen euch an, (rok 1927), w reżyserii Curtisa Bernhardta, w rolach głównych : Carla Bartheel, Harry Hardt, Fritz Rasp, Walter Rilla, Albert Steinrück
- Der Sohn der Hagar, (rok 1927), w reżyserii Fritza Wendhausena, w rolach głównych : Mady Christians, Max Schreck
- De bor forelske dem (rok 1935), w reżyserii Laua Lauritzena seniora, w rolach głównych : Illona Wieselmann, Henrik Bentzon, Holger Reenberg
- Waldwinter, (rok 1936), w reżyserii Fritza Petera Bucha, w rolach głównych : Hansi Knoteck, Viktor Staal, Eduard von Winterstein
- Ferien vom Ich, (rok 1952), w reżyserii Hansa Deppego, w rolach głównych : Rudolf Prack, Marianne Hold, Willy Fritsch, Grethe Weiser, Paul Henckels, Oskar Sima, Gunnar Möller
- Sohn ohne Heimat, (rok 1955), w reżyserii Hansa Deppe, w rolach głównych : Elisabeth Flickenschildt, Heinrich Gretler, Paul Klinger, Werner Krauß, Gunnar Möller, Wolfgang Gruner, Eva Probst
- Ferien vom Ich, (rok 1963), w reżyserii Hansa Grimma, w rolach głównych : Genevieve Cluny, Walter Reyer, Hans Holt, Grethe Weiser, Paul Hörbiger, Elisabeth Flickenschildt, Peter Vogel, Michl Lang, Lukas Ammann
Przygotował : Matthias
źródła : pl.wikipedia.org, własne,