Wielka Sowa : niem. Hohe Eule

gmina : pieszyce

powiat : dzierżoniowski

województwo : dolnosląskie


Wielka Sowa znajduje się na wysokości 1015 m n.p.m. Jest to najwyższy szczyt Gór Sowich w Sudetach Środkowych, z najbardziej zniszczonym ekologicznie drzewostanem w tych górach. Wielka Sowa  należy do Korony Gór Polski.


Zdjęcie sat Google - oznaczona Wielka Sowa, oraz Rzeczka i Sokolec

 

Parking przy wejściu na szlak znajduje się praktycznie w Rzeczce

 

Phi, 500m, 1500m? Ale pod górę to już nie takie phi. Szczególnie pierwsze 500m jest baaardzo strome

 

Tablica informacyjna z oznaczeniem szlaków prowadzących na Wielką Sowę - nasz czerwony

 

Start - widok na trasę z drogi głównej Rzeczka - Sokolec

 

Widok w dół  - rozróżnić można parking


 

Ach te widoki...









Schronisko „Orzeł” (niem. Eulenkoppenbaude, Bismarckbaude) – schronisko turystyczne położone na wysokości 875 m n.p.m. przy drodze z Przełęczy Sokolej do schroniska „Sowa” i na Wielką Sowę


Schronisko powstało w roku 1931, a wybudował je mistrz krawiecki Julius Dinter. Po drugiej wojnie światowej było nieużywane, w roku 1950 przejął je FWP. W roku 1968 zostało oddane w ajencję, a od 1992 jest formalnie sprywatyzowane. Od początku pozostaje w rękach tej samej rodziny. Schronisko posiada 90 miejsc noclegowych w pokojach od 1- do 6-osobowych oraz w dwóch salach zbiorowych (8- i 12-osobowej). Schronisko prowadzi zarówno bufet jak i całodzienne wyżywienie. Przy schronisku funkcjonują dwa wyciągi narciarskie. Uzgodniliśmy, że zasiądziemy na dłużej w drodze powrotnej.







 

My tu jeszcze wrócimy




W kwietniu 1898 na stoku Wielkiej Sowy na szlaku od przełęczy Sokolej na wieżę widokową niedaleko schroniska Sowa (niem. Eulenbaude) ufundowano kamienny obelisk z tablicę upamiętniającą Carla Wiesena. Napis z tablicy: niem. „Dem Andenken des treuen Freundes unserer Berge Karl Wiesen" ”Na pamiątkę oddanemu miłośnikowi naszych gór, Karlowi Wiesenowi”. Pamiątkowy obelisk zachował się do obecnych czasów.




Schronisko Sowa (niem. Eulenbaude) to schronisko turystyczne położone na wysokości 900 m n.p.m. w Górach Sowich pomiędzy szczytem Wielkiej Sowy a schroniskiem Orzeł i Przełęczą Sokolą.





 

Skoro obiecaliśmy dzieciom, że do Orła wejdziemy w drodze powrotnej, to tu musimy teraz


Wewnątrz małe muzeum


Miejsce z duszą...





"Coś" kupić i w drogę


Uruchomione w 1897 przez Związek Towarzystw Górskich na Wielkiej Sowie (niem. Verband der Gebirgsvereine an der Eule) z inicjatywy fabrykanta Karla Wissena. Początkowo miało prosty kształt - drewniany budynek, kryty dwuspadowym dachem, ustawiony na kamiennej podmurówce. W jego wnętrzu były dwie sale gościnne (jedna związkowa), oraz jeden duży i cztery małe pokoje dla turystów z ośmioma miejscami noclegowymi. Początkowo czynne było tylko do jesieni, później zaczęło funkcjonować przez cały rok. W 1898 uruchomiono bufet. Aby wybudować schronisko VGE musiało zaciągnąć pożyczkę oraz wyemitować papiery wartościowe - ogólny koszt konstrukcji wyniósł 12 tysięcy marek (dwukrotnie więcej niż zakładano). Cały czas trwały prace przy obiekcie: najpierw ocieplono ściany i zamontowano okiennice, w 1900 doprowadzono wodę oraz zainstalowano piorunochron. W 1910 schronisko rozbudowano poprzez dobudowanie oszklonego pomieszczenia. W 1914 Eulenbaude częściowo strawił pożar. Obiektem administrowało Towarzystwo Sowiogórskie z Dzierżoniowa. Wśród dzierżawców swoją funkcję najdłużej sprawował Fritz Nikolaus, prowadzący schronisko od 1915 do 1940. W okresie międzywojennym konieczna była kolejna rozbudowa i modernizacja - oszklono werandę, zbudowano toalety, doprowadzono elektryczność, wybudowano kolejną werandę i murowaną altanę. Eulenbaude posiadało centralne ogrzewanie i bieżącą wodę. Schronisko było bardzo popularne wśród turystów, ale właściciele byli nastawieni raczej na spacerowiczów, niż osoby chcące zatrzymać się na noc. W części gastronomicznej znajdowało się 300 miejsc, natomiast liczba łóżek wynosiła jedynie 11 do 16. Po II wojnie światowej budynek przejął Fundusz Wczasów Pracowniczych i otworzył tutaj Dom Wczasowy "Marysieńka". Obiekt przetrwał w ten sposób do naszych czasów i po remoncie przez obecnych gospodarzy został ponownie otwarty dla turystów. Stojąca na szczycie Wielkiej Sowy wieża widokowa stanowi inny przykład działalności wspomnianej federacji. Obecnie na swojej stronie internetowej schronisko reklamuje się również jako agroturystyka.



Idziemy na Wielką Sowę


Tak, tam :)

 

Szlak jest naprawdę łatwy



Wierzchołek wieży już widać




Symbol Wielkiej Sowy - kamienna wieża widokowa, dawniej Wieża Bismarka


Na szczycie znajduje się wysoka na 25 metrów kamienna wieża widokowa wybudowana w roku 1906. Z racji położenia w środkowej części Sudetów jest wspaniałym punktem widokowym. W drugiej połowie XIX wieku zainicjowano budowę pierwszej drewnianej wieży widokowej na wierzchołku góry. Jej uroczyste oddanie do użytku odbyło się w lipcu 1886 roku. Konstrukcja ta znajdowała się około 30 metrów na południe od miejsca, gdzie obecnie stoi żelbetowa wieża. Drewniana konstrukcja przetrwała jednak tylko do 1904 roku. Jeszcze w tym samym roku powstał plan wzniesienia nowej, drewnianej konstrukcji. Ostatecznie stało się inaczej. Prezes dzierżoniowskiego Towarzystwa Sowiogórskiego Richard Tamm przeforsował ideę budowy trwałej kamienno-żelbetowej wieży. Prace przy jej wznoszeniu rozpoczęły się w lipcu 1905 roku, a uroczyste otwarcie, które odbyło się 24 maja 1906 roku, zgromadziło tłumy ludzi. Wieży nadano wówczas imię Otto von Bismarcka (Bismarckturm). Na tarasie widokowym podziwiano panoramy od Śnieżnika po Śnieżkę oraz od Wzgórz Trzebnickich po Broumovské stěny. Po II wojnie światowej wieży nadano imię Władysława Sikorskiego, a 27 września 1981 polskiego turysty i krajoznawcy Mieczysława Orłowicza.


Wieża radiowa na szczycie Wielkiej Sowy


U stóp wieży widokowej


Wejście na wieżę


Schody w większej części są dość szerokie i wygodne






Ostatnia faza wejścia - schody ciasne i bardzo kręte



Widoki z wieży


Teren wokół wieży widokowej na szczycie Wielkiej Sowy


Widok po horyzont


Widok po horyzont



Widok po horyzont


Widok po horyzont











Zawsze można spojrzeć dalej...


Schodząc, można jeszcze popatrzeć w okna






Tablice pamiątkowe

 

Z okazji remontu wieży

 

Z okazji budowy wieży



Warto usiąść i posilić się przed dalszą drogą. W dolnej części wieży mieści się sklepik. Można kupić tam pamiątki, oraz gorące napoje



Na wieżę schodami w górę, do sklepiku drzwiami na wprost




Mnóstwo możliwości...



Dokąd dalej?






Ostatnie spojrzenie i do widzenia


Wracamy




Dzieci znowu dały radę



Schronisko Sowa (niem. Eulenbaude) położone na wysokości 900 m n.p.m. w Górach Sowich pomiędzy szczytem Wielkiej Sowy a schroniskiem Orzeł i Przełęczą Sokolą.


 






Schronisko „Orzeł” (niem. Eulenkoppenbaude, Bismarckbaude) – schronisko turystyczne położone na wysokości 875 m n.p.m. przy drodze z Przełęczy Sokolej do schroniska „Sowa” i na Wielką Sowę


Wyciąg narciarski przy schronisku Orzeł




Oczywiście znowu trzeba "coś" kupić


Warto to coś kupić i skonsumować na zewnątrz,

 

podziwiając takie widoki















Wspaniała wycieczka - sprawdź to...



Fotografował i przygotował : Matthias